خاطره ی دست هایت...

*

*

*

به سلامتیه کسی که وقتی براش گریه کردم رفت واسه رفیقاش تعریف کرد و خندیدن...

*

*

*

شبهایم درد دارد وقتی نمیدانم کدام لعنتی چراغ اتاقت را خاموش میکند...

*

*

*

به سلامتی اونایی که صد تا خاطرخواه دارن اما دلشون گیره یه بی معرفته...

*

*

*

جدایی به روز آدم چیزی نمی آورد، به شب آدم اما.......

*

*

*

کودک بودم عاشقش شدم...اولین بازی اش زندگیه من بود...

*

*

*

عشق یعنی وقتی هزار دلیل برای رفتن هست هنوز دنبال بهانه ای که بمانی...

*

*

*

بسلامتی کسی که انقدر به یادشیم که اگه به یاد خدا بودیم نصف بهشت ماله ما بود...

*

*

*

مقداری طناب در خانه است...می آیی طناب بازی یا گره اش بزنم به سقف...

*
*
*

سینمای ذهنم امشب هم همان فیلم همیشگی را پخش کرد:

خاطرات بودنت...

*
*
*

تشنگی بهانه بود!!!

من آب را با لیوان تو می خواستم...

*
*
*

خدایا امروز را مهمان من باش؛به صرف یک فنجان

قهوه ی تلخ...

وقتش رسیده طعم دنیایت را بچشی...

*
*
*

حالم حال بچه ای ست که با ذوق به کوچه رفت...

ولی هیچکس بازی اش نداد...

*
*
*

حسرت هایم را امشب می گذارم پشت در؛؛؛

بیچاره رفتگر...

*
*
*

خدایا دستانی را در دستانم قرار بده که پاهایش با دیگری پیش نرود...

*
*
*

خیانت است یا عدالت؟؟؟

نوشتن *دوستت دارم* و فرستادن برای دو نفر...

*
*
*

این روزها دل گرمی میخواهم وگرنه چیزی که زیاد است سرگرمی...

*
*
*

همه ی لرزش دست ودلم از آن بود که عشق از دستم برود که رفت...

*
*
*

حوا که بغض کند حتی خدا هم که سیب بیاورد،،،

چیزی به جز آغوش آدم ساکتش نمی کند...

*
*
*

سنگین کام می گیری مرد!!!

در این سرمای بی رحم به یاد کدام کس خاطراتت را دود میکنی؟؟؟

*
*
*

بگذار توی همین یک جمله دوباره عاشق هم باشیم؛

من نامت را صدا میزنم،

تو بگو:جانم...

*
*
*

حسادت نکن این که بعد از تو در بر گرفته ام...

زانوی غم است...

*
*
*

تنهایی چیزهای زیادی به انسان می آموزد...

اما تو نرو بگذار من نادان بمانم...

*
*
*

بسلامتی رفیقی که یه روزی میاد سر خاکم ومن نمیتونم جلوی پاش بلند شم،،،

اما خیالم راحته که اون روز خاک زیر پاشم...

*
*
*

گهگاهی یادم کن!!!

نترس تنهایی ام واگیر ندارد...

*
*
*
پست چی حواس پرت نامه های تورا به خانه ی همسایه می اندازد،،،

وگرنه محال است فراموشم کرده باشی...

*
*
*

رفته بودم دلش را به دست بیاورم...

دلم را از دست دادم...

*
*
*

دستهایم به آرزوهایم نرسید،آنها بسیار دورند

اما درخت سبز صبرم میگوید:

امیدی هست!

دعایی هست!

خدایی هست!

*
*
*

عذاب یعنی اونکه دوسش داری کنارت بشینه و از اونکه دوسش داره واست بگه...

*
*
*

ابرها نبارید!!!

من دریا را به پایش ریختم...برنگشت...

*

*

*

بیزارم از زبانم وقتی حرف دلم را به تو نمیگوید...

*
*
*

همه چیز باتو شروع شد اما هیچ چیز بدون تو تمام نمی شود حتی این دلتنگی های من...

*
*
*

دلتنگی ام برایت به اندازه ی مادریست که آخرین سرباز برگشته از جنگ پسرش نبود...

*
*
*

افسانه ها را رها کن!!!

دوری و دوستی کدام است؟؟؟

فاصله هایند که عشق ها را می بلعند،،،

من اگر نباشم دیگری جایم را پر می کند!!!

به همین سادگی...

*
*
*

خنک شدی؟؟؟

اما من هنوز داغم از رفتنت در این گرمای بی حم...

*
*
*

منتظر خداحافظیه من نباش!!!

من هرکه را به خدا سپردم سر از آغوش دیگری درآورد...

*
*
*
خیانت یعنی کسی رو نخوای ولی وانمود کنی که دوسش داری...

*
*
*

خطش را عوض کرد!!!

من ماندم و دوستت دارم هایی که هرکز تحویل داده نشد...

*
*
*

بیا حواس تقدیر را پرت کنیم،،،

تو صدایش کن؛؛؛

من دزدکی فاصله ها را بر میدارم...

*
*
*

ساده لوح بودن از اونجایی شروع میشه که میگی:

این یکی با بقیه فرق داره...

*
*
*

بسلامتی آدمایی که وقتی میفهمن دوسشون داری بازم آدم میمونن...

*
*
*

نه چتر داشت، نه چمدان، نه روزنامه...

عاشقش شدم از کجا می فهمیدم مسافره؟؟؟...

*
*
*

موضوع انشا:

تابستان خود را چگونه گذراندید؟

به نام خدا

فرسنگ ها دور از آغوشش...

*
*
*

میترسم از اینکه یک روزی،یک جایی، من وتو خیلی دور از هم شب در آغوش یک غریبه بی قرار هم باشیم...

*
*
*

تنهایی یعنی با تمام وجود بهش بگی دوسش داری ولی اون بخاطر یکی دیگه بگه:

بی خیال آشنایی من وتو اشتباه بود...

*
*
*

هیچگاه فکر نمی کردم که اینقدر گران قیمت باشم...

به هرکس رسیدم مرا فروخت...

*
*
*

تنهایی ام را گردنت نمی اندازم،،،

گردنت تاب این همه سنگینی را ندارد...

*
*
*

خیانت را معلم به ما یاد داد،آنجا که گفت:

جای خالی را باید پر کرد...

*
*
*

لالایی را من برایش خواندم ولی در آغوش دیگری خوابش برد...

*
*
*

کبریت لازم نیست،،،

همین که دردهایم را برای سیگارم بگویم آتش میگیرد...

*
*
*

ادعای رفاقت میکرد...

دوستی اش را چشیدم؛؛؛طعم کشک میداد...

*
*
*

دیگه بهش فکر نمیکنم،،،گناه است چشم داشتن به مال غریبه ها...

*
*
*

چه خیانت قشنگی:

تهیه کننده: دوستم

کارگردان: عشقم...

*
*
*

موقع رفتن گفت: بعدا میبینمت!

الان یکسال است که رفته!!!

راستی بعدا چندمین روز تقویم است؟؟؟...

*
*
*

رفتنت،

نبودنت،

نامردیت،

هیچ کدوم نه اذیتم کرد نه واسم سوال شد!

فقط یه بغض داره خفم میکنه!!!

چجوری نگات کرد که تنهام گذاشتی؟؟؟...

*
*
*

برای دردهایم نشانه میگذارم تا یادم بماند کجا دست خدا را رها کردم...

*
*
*

سنگین است تکلیف بی تو بودن!!!

تو آسوده بخواب من مشق گریه هاهم مانده است...

*
*
*

مشتی از خاک بر میدارم...

شاید این همان نیمه ی گمشده ی من باشد که خدا یادش رفته خلقش کند...

*
*
*
چه زیبا می گفت مترسک:

وقتی نمی شود رفت همین یک پا هم اضافی ست...

*
*
*

هرگاه از شدت تنهایی به سرم هوس اعتمادی دوباره میزند خنجر خیانت را که در قلبم فرو رفته در می آورم اندکی نمک بر رویش می پاشم،میبوسمش و دوباره سر جایش میگذارم!!!

به آن لعنتی بگویید:

خیالش تخت من هنوز به خنجرش هم وفادارم...

*
*
*

لعنت به تمام کسانی که تو نیستند ولی عطر تو را می زنند...

*
*
*

قدش به عشق نمی رسید،،،

غرورم را زیر پایش گذاشتم باز هم نرسید...

*
*
*

خوش به حالت آدم تو بودی و حوا،،،

کسی نبود که حوایت را هوایی کند...

*
*
*

اگر میبینی هنوز تنهام به خاطر عشق تو نیست،،،

من فقط میترسم؛؛؛

میترسم که همه مثل تو باشند...

*
*
*

یادت برایم همانند قصه ی سیگار پیرمردی ست که سالهاست میگوید نخ آخر است...

*
*
*

خدایا کدامین پل در کجای دنیا شکسته است که هیچکس به خانه ی آرزوهایش نمیرسد...

*
*
*

9/6/1392

دیده ام سوی دیار تو ودر کف تو

از تو دیگر نه پیامی نه نشانی

نه به ره پرتو مهتاب امیدی

نه به دل سایه ای از راز نهانی

دشت تف کرده و بر خویش ندیده

نم نم بوسه ی باران بهاران

جاده ای گم شده در دامن ظلمت

خالی از ضربه ی پاهای سواران

تو به کس مهر نبندی مگر آن دم

که ز خود رفته در آغوش تو باشد

لیک چون حلقه ی بازو بگشایی

خوب دانم که فراموش تو باشد

تو به من دل نسپردی که چو آتش

پیکرت را ز عطش سوخته بودم

من که در مکتب رویایی زهره

رسم افسونگری آموخته بودم

بر تو چون ساحل آغوش گشودم

در دلم بود که دلدار تو باشم

وای بر من که ندانستم از اول

*روزی آید که دل آزار تو باشم*

بعد از این از تو دگر هیچ نخواهم

نه درودی، نه پیامی، نه نشانی

ره خود گیرم و ره بر تو گشایم

زان که دیگر تو نه آنی، تو نه آنی...

شنبه

2/6/1392

کاش بر ساحل رودی خاموش

عطر مرموز گیاهی بودم

چو بر آنجا گذرت می افتاد

به سراپای تو لب می سودم

کاش چون نای شبان میخواندم

به نوای دل دیوانه ی تو

خفته بر هودج مواج نسیم

میگذشتم ز در خانه ی تو

کاش چون پرتو خورشید بهار

سحر از پنجره می تابیدم

از پس پرده ی لرزان حریر

رنگ چشمان تو را می دیدم

کاش در بزم فروزنده ی تو

خنده ی جام شرابی بودم

کاش در نیمه شبی درد آلود

سستی و مستی خوابی بودم

کاش چون آیینه روشن میشد

دلم از نقش تو و خنده ی تو

صبحگاهان به تنم می لغزید

گرمی دست نوازنده ی تو

کاش چون برگ خزان رقص مرا

نیمه شب ماه تماشا می کرد

در دل باغچه ی خانه ی تو

شور من ولوله برپا می کرد

کاش چون یاد دل انگیز زنی

می خزیدم به دلت پر تشویش

ناگهان چشم تو را می دیدم

خیره بر جلوه ی زیبایی خویش

کاش در بستر تنهایی تو

پیکرم شمع گنه می افروخت

زین گنه کاری شیرین میسوخت

ریشه ی زهد من و حسرت تو

کاش از شاخه ی سرسبز حیات

گل اندوه مرا می چیدی

کاش در شعر من ای مایه ی عمر

شعله ی راز مرا می دیدی...

شنبه

2/6/1392